دیاگ 

دیاگ، کوتاه‌شدهٔ‌دیاگنوز (به فرانسوی: diagnose) یا دایاگنوسیس (به انگلیسی: diagnosis) به معنی «تشخیص»گرفته‌شده‌است. در خودرو،کامپیوتری جهت کنترل عملکرد آن، قطعه‌ای به نام ای‌سی‌یو (ECU) یا یونیت‌کنترل‌الکترونیکی تعبیه‌شده‌است.علاوه بر یونیت کنترل الکترونیکی، خودروهای جدید، دارای کنترل‌یونیت‌های متنوعی جهت کنترل و پایش عملکرد قسمت‌های دیگر خودرو چون ترمز، بدنه، کیسه هوا و … می‌باشند. در صورت خرابی درهریک از متعلقات سیستم‌های فوق، کنترل یونیت خطایی را در حافظه پایدار خود ضبط‌کرده و هنگام استفاده از دستگاه diag ، این کد خطا جهت تفسیر و نمایش به تعمیرکار به دستگاه دیاگ ارسال‌می‌شود. علاوه بر خواندن‌کدهای خطا، دستگاه‌های diag دارای قابلیت‌های زیر نیزهستند:

انجام و تغییرات تنظیمات‌یونیت‌کنترل (از قبیل تعریف کلید جدید برای خودرو، کدگذاری یونیت‌های متصل دیگر،…). تعداد و گستره عملیات فوق بسته به نوع و نرم‌افزار کنترل یونیت و همینطور پوشش برنامه دیاگ (که توسط شرکت‌سازنده تعریف‌می‌شود)متفاوت‌است.

کاربرد دیاگ

اوایل دهه 80 صنعت خودروسازی به این فکرمیفتد که برای خودروهایی که تولیدمیشوند کاری کند که: مکانیک‌ها بتوانند از ایرادات آن آگاه‌شوند و قطعاتی که نیاز به تعمیردارد راجدا و تعمیرکنند. برای این امر کامپیوتر های هوشمندی وارد خودروها کردند و از آن طرف روی نقاط حساس خودرو مانند گیربکس، ترمزها، خنک کننده‌ها، قطعات برقی، قطعات حیاتی موتور و امکانات رفاهی و آپشن ها، سنسورها و کنترل‌کننده هایی نصب میشد. که اگر به هر دلیلی دچار خطا شدند، کد خطایی را روی حافظه ی داخل کامپیوتر خودرو وارد کنند. وجود امکانات رفاهی که به مرور زمان در خودروها بیشتر به وجود می آید از دیگر دلایل مهم، بررسی وضعیت آلایندگی یک خودرو است که ورود این نوع کامپیوتر ها رو توجیه میکند.