افتادگی و کشش
برای اهداف ایمنی، فاصله هادیها از زمین در حداکثر دما و حداقل شرایط بارگذاری باید حفظ شود.تجزیه و تحلیل افتادگی و کشش در خط انتقال برای تداوم و کیفیت خدمات الکتریکی مهم است.اگر کشش هادی بیش از حد افزایش یابد، ممکن است شکسته شود و انتقال قدرت سیستم فوران کند.فرورفتگی هادی بین دو تکیه گاه سطح را افتادگی یا ساگ میگویند.
به عبارت دیگر فاصله عمودی بین بالاترین نقطه تیر یا برج برق (محل اتصال هادی) و پایین ترین نقطه هادی بین دو تکیه گاه سطح مجاور به عنوان فرورفتگی شناختهمیشود که در شکل زیر نشان دادهشدهاست.فاصله افقی بین دو تکیه گاه الکتریکی دهانه نامیده میشود .
اگر وزن یک هادی به طور یکنواخت در طول خط توزیع شود، در این صورت فرض میشود که شکل هادی آزادانه معلق یک سهمی است.شکل افتادگی با افزایش طول دهانه افزایش مییابد. برای دهانه کوچک (تا 300 متر) از روش سهموی و دهانه بزرگ (مانند تقاطع رودخانه) برای محاسبه افت و کشش از روش کاتناری استفاده میشود.
عوامل موثر بر افتادگی
- وزن هادی t – افت هادی با وزن آن نسبت مستقیم دارد. وزن هادیها به دلیل بارگذاری یخ افزایش مییابد.
- دهانه – Sag با مجذور طول دهانه نسبت مستقیمدارد. طول بیشتر باعث افتادگی بیشتر میشود.
- کشش – افتادگی با کشش در هادی نسبت معکوسدارد. کشش بیشتر باعث افزایش تنش در عایقها و سازههای نگهدارنده میشود.
- باد – افتادگی را در جهت مایل افزایش میدهد.
- دما – افتادگی در دماهای پایین کاهش مییابد و در دماهای بالاتر افزایش مییابد.