علوم کامپیوتری, مقالات
فناوری بلاکچین؛ نحوه عملکرد، انواع ، مزایا ومعایب
مرداد
در این مقاله قصد داریم در مورد فناوری بلاکچین صحبت کنیم.
فهرست مطالب
- 1- مقدمه
- 2- بلاکچین چیست؟
- 3- تاریخچه فناوری بلاکچین
- 4- چرا فناوری بلاکچین محبوب‌است؟
- 5- نحوه کار فناوری بلاکچین
- 6- ملاحظات پذیرش بلاکچین
- 7- انواع فناوری بلاکچین
- 8- مزایا و معایب فناوری بلاکچین
- 9- بلاکچین، ارز رمزنگاری‌شده و بیت کوین
- 10- نمونه‌های بلاکچین و موارد‌استفاده
1- مقدمه
احتمالا شما در طی چند سال گذشته، اصطلاح “فناوری بلاکچین” را به طور مداوم و بیشتر در مورد ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، شنیده‌اید.
در واقع، ممکن‌استاز خود بپرسید “فناوری بلاکچین چیست؟”،
به نظر می رسد که بلاکچین در یک مفهوم فرضی کاملا پیش پا افتاده باشد، چراکه هیچ معنای واقعی که افراد بتوانند به راحتی آن را درک کنند، وجود ندارد.
اما درک مفهوم بلاکچین، فناوری مورد استفاده، نحوه عملکرد و چگونگی حیاتی شدن آن در دنیای دیجیتال، بسیار ضروری‌است.
همانطور که بلاکچین به رشد خود ادامه می‌دهد و کاربرپسندتر میشود، مسئولیت یادگیری آن به عنوان فناوری در حال تکامل برای آماده‌شدن در آینده، بر عهده ماست.
اگر به تازگی با بلاکچین آشنا شده اید و تازه کار هستید، این مقاله می‌تواند شما را در بدست آوردن دانش پایه کمک کند.
در واقع، در این مقاله در مورد اینکه چگونه به این سوال پاسخ دهیدم که “فناوری بلاکچین چیست؟” و چگونه کار میکند، چرا مهم‌است و چطور می‌توان از این زمینه برای پیشرفت شغلی استفاده‌کرد، یاد میگیریم.
2- بلاکچین چیست؟
بلاکچین یک پایگاه‌داده یا دفتر کل توزیع شده‌است که بین گره‌های یک شبکه کامپیوتری به اشتراک گذاشته شده‌است.
به عنوان یک پایگاه‌داده، بلاکچین اطلاعات را به صورت الکترونیکی در قالب دیجیتال ذخیره میکند.
بلاکچین ها بیشتر به خاطر نقش حیاتی خود در سیستم‌های ارزهای دیجیتال، مانند بیت کوین، برای حفظ امنیت و ثبت غیرمتمرکز معامله‌ها شناخته میشوند.
نوآوری بلاکچین، در این‌است که امنیت داده‌های ثبت‌شده را تضمین میکند و بدون نیاز به شخص ثالث قابل اطمینان، اعتماد لازم را ایجاد میکند.
یکی از تفاوت‌های کلیدی بین یک پایگاه‌داده معمولی و یک بلاکچین، نحوه ساختار داده‌ها‌است.
یک بلاکچین، اطلاعات را در گروه‌هایی به نام بلوک که مجموعه‌ای از اطلاعات را در خود نگهداری میکند، جمع‌آوری میکند.
بلوک‌ها دارای ظرفیت‌های ذخیره‌سازی خاصی هستند و هنگامی که پر میشوند، بسته شده و به بلوک پر شده قبلی متصل میشوند و زنجیره‌ای از داده‌ها که با نام بلاکچین شناخته میشود، را تشکیل می‌دهند.
اطلاعات جدید نیز در یک بلوک تازه تشکیل شده (که به دنبال اطلاعات اضافه شده‌است)، گردآوری میشوند و بلوک پس از پر شدن به زنجیره موجود اضافه میشود.
در یک پایگاه‌داده، ساختار داده ها معمولاً به صورت جدول است،
در حالی که در یک بلاکچین، همانطور که از نامش پیداست، داده ها به صورت قطعاتی (بلوک‌هایی) که در کنار هم قرار گرفته اند، چیده میشوند.
این ساختار داده، به طور ذاتی، یک جدول زمانی برگشت ناپذیر از داده ها را هنگامی که در ماهیت غیرمتمرکز پیاده سازی میشوند، ایجاد میکند.
با پر شدن هر بلوک، بخشی از این جدول زمانی تشکیل میشود.
و هر بلوک با اضافه شدن به زنجیره زمانی، به یک مهر زمانی دقیق داده تبدیل میشود.
مشاهده ویدیوی سیستم‌های فتوولتاییک
به طور خلاصه می‌توان اینطور بیان کرد که:
بلاکچین نوعی پایگاه‌داده مشترک‌است که با یک پایگاه‌داده معمولی در نحوه ذخیره اطلاعات متفاوت‌است.
بلاکچین، داده‌ها را در بلوک‌هایی ذخیره میکند که پس از رمزنگاری به یکدیگر مرتبط میشوند.داده‌های جدید، وارد یک بلوک جدید میشوند.
هنگامی که بلوک با‌داده پر‌شد، به بلوک قبلی زنجیر میشود،که باعث میشود داده‌ها به ترتیب زمانی به هم متصل شوند.انواع مختلفی از اطلاعات را می‌توان در یک بلاکچین ذخیره کرد،اما رایج‌ترین استفاده‌تا کنون به عنوان دفتر کل برای تراکنش‌ها بوده‌است.
بلاکچین در بیت‌کوین، به‌صورت غیرمتمرکز استفادهمیشود،تا هیچ فرد یا گروهی کنترل شرایط را بدست نگیرد و همه کاربران به طور جمعی کنترل را حفظ کنند.بلاکچین های‌غیرمتمرکز تغییر ناپذیر هستند، به این معنی که داده‌های وارد شده، برگشت ناپذیرند.در بیت کوین، به این معنی‌است که تراکنش‌ها به طور دائم ثبت میشوند و برای همه قابل مشاهده هستند.
3- تاریخچه فناوری بلاکچین
پروتکلی شبیه به بلاکچین برای اولین بار در پایان نامه ای در سال 1982 توسط دیوید چاوم، دانشمند کامپیوتر و رمزنگار آمریکایی ارائه‌شد.
در سال 1991، استوارت هابر و دبلیو اسکات استورنتا بر روی توضیح بیشتر زنجیره ای از بلوک‌های ایمن‌شده از طریق رمزنگاری کار کردند.از این نقطه به بعد، برخی از افراد شروع به کار بر روی توسعه ارزهای دیجیتال کردند.در سال 2008، یک توسعه‌دهنده یا گروهی از توسعه‌دهندگان که با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو کار می‌کردند، مدلی را، از جمله روش هش مورد‌استفاده برای مهر زمانی بلوک‌ها، برای بلاکچین ارائه کردند.
یک سال بعد، در سال 2009، ساتوشی ناکاموتو بلاکچین دیگری را با استفاده‌از ارز بیت کوین پیاده‌سازی‌کرد.تا به امروز، هیچ کس با اطمینان نمی داند که ساتوشی ناکاموتو واقعا کیست.از آن زمان به بعد، علاقه به کاربرد سازمانی بلاکچین با تکامل فناوری و با ورود نرم افزارهای مبتنی بر بلاکچین و شبکه‌های همتا به همتا که برای استفاده سازمانی طراحی شده‌اند، افزایش یافت.
فناوری
در اوایل سال 2014، رهبران سازمان‌ها با بررسی جدی تر این فناوری، زمانی که فناوری بلاکچین متمایزتر از ایده یک ارز خاص شد، پتانسیل‌های بالقوه بیشتری را مشاهده کردند.همچنین، آنها شروع به بررسی پتانسیل بلاکچین برای تراکنش‌های مالی و همچنین پتانسیل آن برای سایر تراکنش‌های سازمانی کردند.در سال 2019، گارتنر دریافت که تنها 1 درصد از مدیران ارشد، فناوری بلاکچین را به کار می‌گیرند.
و فقط کمی بعد از آن، برنامه‌ریزی کوتاه مدت، خدمات مالی، علوم زیستی و مراقبت‌های بهداشتی در میان صنایعی بودند که بالاترین نرخ پذیرش بلاکچین را داشتند.در سال 2018، 43 درصد از مدیران C-suite اعلام کردند که بلاکچین در آینده به عنوان فناوری حیاتی و پنج اولویت استراتژیک خواهد بود.این رقم در سال 2019 به 53 درصد و در سال 2020 به 55 درصد افزایش یافت.
4- چرا فناوری بلاکچین محبوب‌است؟
فرض کنید در حال انتقال پول به خانواده یا دوستان‌خود از حساب بانکی خود‌هستید.شما وارد بانکداری آنلاین میشوید و با استفاده‌از شماره حساب شخص مقابل، مبلغ را به او واریز می‌کنید.هنگامی که تراکنش انجام شد، بانک شما سوابق تراکنش را به روز میکند.این عملیات کاملا ساده به نظر می رسد، درست‌است؟ اما یک مسئله بالقوه وجود دارد که اکثر ما از آن غفلت می‌کنیم.این نوع از معاملات را می‌توان خیلی سریع دستکاری کرد.افرادی که با این حقیقت آشنا هستند، اغلب نسبت به استفاده از این نوع تراکنش‌ها محتاط هستند،
از این رو، برنامه‌های پرداخت شخص ثالث در سال‌های اخیر تکامل یافته‌است.اما این آسیب‌پذیری، اساساً دلیل ایجاد فناوری بلاکچین است.از نظر فناوری، بلاکچین یک دفتر کل دیجیتالاستکه اخیراً توجه زیادی را به‌خود جلب کرده‌است.اما چرا اینقدر محبوب شده‌است؟ خوب، بیایید آن را بررسی کنیم.ثبت سوابق داده‌ها و تراکنش‌ها بخش مهمی از تجارت‌است.این اطلاعات، اغلب توسط‌خود شخص یا از طریق شخص ثالثی مانند کارگزاران، بانکداران یا وکلا مدیریت میشوند که باعث افزایش زمان، هزینه یا هر دو در تجارت میشود.
خوشبختانه، بلاکچین از این فرآیند طولانی اجتناب و حرکت سریع تر تراکنش‌ها را تسهیل‌می‌کند و در نتیجه باعث صرفه جویی در زمان و هزینه میشود.اکثر مردم تصور میکنند که بلاکچین و بیت کوین می‌توانند به جای یکدیگر مورد‌استفاده قرار‌گیرند، اما در واقعیت، اینطور نیست.بلاکچین، فناوری است‌که می‌تواند از برنامه‌های مرتبط با صنایع مختلف مانند مالی، زنجیره تامین، تولید و غیره پشتیبانی‌کند، اما بیت کوین ارزی‌است که برای ایمن‌بودن به فناوری بلاکچین متکی‌است.بلاکچین یک فناوری نوظهور با مزایای بسیاری در دنیای دیجیتالیاست، از جمله آنها:
امنیت بالا
از ویژگی امضای دیجیتال برای انجام تراکنش‌های بدون کلاهبرداری استفاده‌می‌کند که امکان خراب کردن یا تغییر داده‌های یک فرد، توسط سایر کاربران را بدون امضای دیجیتال خاص غیرممکن‌می‌کند.
سیستم غیر متمرکز
به طور متعارف، برای تراکنش‌ها به تأیید مقامات نظارتی مانند دولت یا بانک نیاز‌است.اما، در بلاکچین، تراکنش‌ها با اجماع متقابل کاربران انجام میشود که منجر به تراکنش‌های روان تر، ایمن تر و سریع تر میشود.
قابلیت اتوماسیون
قابل برنامه‌ریزی‌است و می‌تواند اقدامات، رویدادها و پرداخت‌های سیستماتیک را به صورت خودکار در صورت رعایت معیارها ایجاد کند.
5- نحوه کار فناوری بلاکچین
اگرچه، پیشرفت‌های بلاکچین هنوز کامل نشده اند و به اصطلاح جوان هستند و پتانسیل انقلابی‌شدن در آینده را دارند، ابهام زدایی از نحوه کار آن می‌تواند به درک بهتر آن کمک کند.
فناوری مورد استفاده در بلاکچین
بلاکچین ترکیبی از سه فناوری پیشرو‌است:
- 1- کلیدهای رمزنگاری
- 2- شبکه همتا به همتا حاوی یک دفتر کل مشترک
- 3- وسیله ای برای محاسبات، و ذخیره تراکنش‌ها و سوابق شبکه
کلیدهای رمزنگاری از دو قسمت تشکیل شده‌است: کلید خصوصی و کلید عمومی.
این کلیدها به انجام معاملات موفق بین دو طرف کمک میکنند.هر فردی که این دو کلید را دارد،می‌تواند از آنها برای تولید یک مرجع هویت دیجیتال امن استفاده‌کند.این هویت امن مهمترین جنبه فناوری بلاکچین‌است.در دنیای ارزهای دیجیتال، این هویت به عنوان «امضای دیجیتال» شناخته و برای مجوز و کنترل تراکنش‌ها‌استفاده میشود.
امضای دیجیتال با شبکه همتا به همتا ادغام شده‌است.تعداد زیادی از افرادی که به عنوان مقامات عمل میکنند، از امضای دیجیتال برای دستیابی به اجماع در مورد تراکنش‌ها، و مسائل دیگر، استفادهمیکنند.هنگامی که آنها اجازه معامله را می‌دهند، با تأیید ریاضی، یک تراکنش ایمن موفق بین دو طرف متصل به شبکه انجام میشود.
بنابراین به طور خلاصه، کاربران بلاکچین از کلیدهای رمزنگاری برای انجام انواع مختلف تعاملات دیجیتالی در شبکه همتا به همتا استفاده میکنند.
مراحل کار بلاکچین
بلاکچین از طریق یک فرآیند چند مرحله‌ای کار میکند که به زبان ساده به صورت زیر اتفاق می‌افتد:
1- یک شرکت‌کننده مجاز، تراکنش را وارد میکند که باید توسط فناوری تأیید‌شود.
2- این عمل، بلوکی را ایجاد میکند که آن تراکنش یا داده خاص را نشان می‌دهد.
3- بلوک به هر گره کامپیوتری در شبکه ارسال میشود.
4- گره‌های مجاز تراکنش را تأیید میکنند و بلوک را به بلاکچین موجود اضافه میکنند. (گره‌ها در شبکه‌های بلاکچین عمومی به عنوان ماینر شناخته‌می‌شوند).
5- به روز رسانی در سراسر شبکه توزیع‌می‌شود و تراکنش را نهایی میکند.
این مراحل در زمان واقعی انجام، و طیف وسیعی از عناصر را شامل میشوند.
فناوری
دفتر کل بلاکچین از دو نوع ثبت تشکیل شده‌است: تراکنش‌های فردی و بلوک‌ها.
بلوک اول شامل یک هدر و داده‌هایی‌است که مربوط به تراکنش‌هایی است‌که در یک دوره زمانی مشخص انجام میشود.
مهر زمانی بلوک برای کمک به ایجاد یک رشته الفبایی به نام هش استفادهمیشود.
پس از ایجاد اولین بلوک، هر بلوک بعدی در دفتر کل از هش بلوک قبلی برای محاسبه هش خود‌استفاده‌می‌کند.
قبل از اینکه یک بلوک جدید به زنجیره اضافه شود، صحت آن باید توسط یک فرآیند محاسباتی به نام اعتبار یا اجماع تأیید شود.
در این مرحله از فرآیند بلاکچین، اکثر گره‌های شبکه باید توافق کنند که هش بلاک جدید به درستی محاسبه شده‌است.
اجماع تضمین میکند که همه نسخه‌های دفتر کل توزیع‌شده بلاکچین وضعیت یکسانی دارند.
هنگامی که یک بلوک اضافه شد، می‌توان آن را در بلوک‌های بعدی ارجاع داد، اما نمی‌توان آن را تغییر‌داد.
اگر کسی بخواهد یک بلوک را تعویض کند، هش‌های بلوک‌های قبلی و بعدی نیز تغییر‌کرده و وضعیت مشترک دفتر کل را مختل میکند.
هنگامی که اجماع دیگر امکان پذیر نباشد، سایر رایانه‌های موجود در شبکه می دانند که مشکلی رخ داده‌است و تا زمانی که مشکل حل نشود، بلوک جدیدی به زنجیره اضافه نخواهد‌شد.
به طور معمول، بلوکی که باعث خطا میشود کنار گذاشته میشود و روند توافق تکرار میشود.
فرآیند معامله در بلاکچین
یکی از ویژگی‌های اصلی فناوری بلاکچین روشی‌است که تراکنش‌ها را تأیید میکند.
به عنوان مثال، اگر دو نفر بخواهند تراکنش را به ترتیب با کلید خصوصی و عمومی انجام دهند، شخص اول اطلاعات تراکنش را به کلید عمومی شخص دوم متصل میکند.کل این اطلاعات در یک بلوک جمع آوری میشود.
بلوک حاوی یک امضای دیجیتال، یک مهر زمانی و سایر اطلاعات مهم و مرتبط‌است.
لازم به ذکر است که بلوک شامل هویت افراد درگیر در معامله نمی‌شود.سپس این بلوک به تمام گره‌های شبکه منتقل میشود و زمانی که فرد مناسب از کلید خصوصی‌خود استفاده‌کند و آن را با بلوک تطبیق دهد، تراکنش با موفقیت انجام میشود.علاوه بر انجام تراکنش‌های مالی، بلاکچین می‌تواند جزئیات معاملات دارایی‌ها، وسایل نقلیه و غیره را نیز در اختیار داشته باشد.برای درک بهتر این موضوع، به توضیح عواملی که در تایید تراکنش نقش دارند، می پردازیم.
رمزگذاری هش
فناوری بلاکچین از هش و رمزگذاری برای ایمن‌سازی داده‌ها استفاده‌می‌کند و عمدتاً بر الگوریتم SHA256 برای ایمن سازی اطلاعات تکیه میکند.آدرس فرستنده (کلید عمومی)، آدرس گیرنده، تراکنش و جزئیات کلید خصوصی وی از طریق الگوریتم SHA256 منتقل‌می‌شود.
اطلاعات رمزگذاری شده که رمزگذاری هش نامیده‌می‌شود، در سراسر جهان منتقل‌می‌شود و پس از تأیید به بلاکچین اضافه‌می‌شود.الگوریتم SHA256 هک رمزگذاری هش را تقریبا غیرممکن، و به نوبه‌خود احراز هویت فرستنده و گیرنده را ساده‌می‌کند.
مکانیسم اجماع اثبات کار (POW)
در یک بلاکچین، هر بلوک از 4 هدر اصلی تشکیل شده‌است.
هش قبلی: آدرس هش بلوک قبلی را تعیین میکند.
جزئیات تراکنش: جزئیات تمام معاملاتی که باید انجام شوند را در بر دارد.
Nonce: یک عدد دلخواه که در رمزنگاری برای متمایز کردن آدرس هش بلوک داده‌می‌شود.
آدرس هش بلوک: همه موارد فوق (یعنی هش قبلی، جزئیات تراکنش و غیره) از طریق یک الگوریتم هش منتقل میشوند.
که یک خروجی حاوی یک مقدار 256 بیتی با طول 64 کاراکتر می‌دهد که به آن “آدرس هش” یکتا و در نتیجه هش بلوک می‌گویند.
افراد زیادی در سرتاسر جهان سعی میکنند با استفاده‌از الگوریتم‌های محاسباتی، مقدار هش مناسب را برای برآوردن یک شرایط از پیش تعیین‌شده، کشف کنند.
معامله زمانی تکمیل‌می‌شود که شرط از پیش تعیین‌شده برآورده شود.
به بیان ساده‌تر، ماینرهای بلاکچین تلاش میکنند تا یک معمای ریاضی، که از آن به عنوان اثبات مشکل کار یاد‌می‌شود را، حل کنند. پاداش حل مسئله به ماینر برتر اهدا‌می‌شود.
ماینینگ
در فناوری بلاکچین، فرآیند افزودن جزئیات تراکنش به دفتر کل دیجیتال/عمومی کنونی، « ماینینگ» نامیده‌می‌شود.
اگرچه این اصطلاح با بیت کوین مرتبط‌است، اما برای اشاره به سایر فناوری‌های بلاکچین نیز استفادهمیشود.
ماینینگ شامل تولید هش تراکنش بلوکی‌است که جعل آن سخت‌است و در نتیجه امنیت کل بلاکچین را بدون نیاز به سیستم مرکزی تضمین‌می‌کند.
6- ملاحظات پذیرش بلاکچین
هر شرکتی که به اجرای برنامه بلاکچین فکر‌می‌کند، ابتدا باید این مسئله را بررسی‌کند که آیا واقعاً برای دستیابی به اهداف خود به بلاکچین نیاز دارد یا خیر.
اگرچه، بلاکچین در واقع چندین مزیت قابل توجه به ویژه در امنیت دارد، اما جایگزینی برای همه نیازهای پایگاه‌داده نیست.
در واقع، پایگاه‌های‌داده مرسوم و متمرکز اغلب در بسیاری از شرایط، گزینه بهتری‌هستند،
به‌ویژه زمانی که سرعت و عملکرد حیاتی هستند‌و تراکنش‌ها فقط در داخل سازمان یا بین تعداد محدودی از نهادها که در آن اعتماد کامل ایجاد شده‌است، انجام‌می‌شود.
در انتخاب پلتفرم بلاکچین، سازمان باید در نظر داشته‌باشد که از کدام الگوریتم اجماع استفاده‌کند.
الگوریتم اجماع بخش اصلی یک شبکه بلاکچین است‌که می‌تواند تاثیر زیادی بر سرعت داشته باشد.
این روشی‌است که از طریق آن همتایان در یک شبکه بلاکچین درباره وضعیت فعلی دفتر کل توزیع‌شده به توافق می‌رسند و به ایجاد اعتماد بین کاربران بلاکچین کمک‌می‌کند.
چهار روش استاندارد وجود دارد که بلاکچین و دیگر پلتفرم‌های پایگاه‌داده توزیع‌شده برای رسیدن به یک اجماع از آن استفادهمیکنند.
فناوری
الگوریتم های اجماع مشترک شامل موارد زیر‌است:
– اثبات کار (PoW)، که برای انتخاب یک ماینر برای تولید بلاک بعدی استفادهمیشود.
به طور کلی، پلتفرم‌های عمومی، الگوریتم‌های PoW را انتخاب میکنند؛
چراکه تأیید آنها برای سایر گره‌های شبکه آسان‌است.
– تحمل خطا بیزانس (pBFT)، الگوریتمی‌‌است که برای کار در سیستم های ناهمزمان طراحی شده‌است.
– اثبات سهام (PoS)، الگوریتم هایی هستند‌که معمولاً به عنوان جایگزینی برای PoW استفاده‌می‌شوند.
آنها با سرمایه‌گذاری اعتبارسنجها در واحد پول سیستم کار میکنند و برخی از سکه‌های خود را به عنوان سهام نگه می‌دارند.
سپس اعتبارسنجها شروع به اعتبارسنجی بلوک‌ها میکنند.
– اثبات سهام واگذار شده (DPoS)، الگوریتم‌هایی برای فرآیند رأی‌گیری و انتخابات هستند که برای محافظت در برابر‌استفاده مخرب یا تمرکز در بلاکچین طراحی شده‌اند.
7- انواع فناوری بلاکچین
چهار نوع مختلف بلاکچین وجود دارد که به شرح زیر‌است:
1) شبکه‌های بلاکچین خصوصی
بلاکچین های خصوصی بر روی شبکه‌های بسته کار‌می‌کنند و تمایل زیادی به کار برای کسب و کارها و سازمان‌های خصوصی دارند.
شرکت‌ها می‌توانند از بلاکچین‌های خصوصی برای شخصی سازی تنظیمات دسترسی و مجوزها، پارامترهای شبکه و سایر گزینه‌های مهم امنیتی خود استفاده‌کنند.
در این حالت، تنها یک مرجع، شبکه بلاکچین خصوصی را مدیریت‌می‌کند.
2) شبکه‌های بلاکچین عمومی
بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال از بلاکچین های عمومی که در رواج فناوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) نقش داشتند، سرچشمه می‌گیرند.
بلاکچین‌های عمومی، همچنین به حذف چالش‌ها و مسائل خاص مانند نقص‌های امنیتی و تمرکز کمک‌می‌کنند.
با فناوری دفتر کل توزیع‌شده، داده ها به جای اینکه در یک مکان واحد ذخیره شوند، در یک شبکه همتا به همتا توزیع میشوند.
در این حالت، از یک الگوریتم اجماع برای تأیید صحت اطلاعات استفادهمیشود.
اثبات سهام (PoS) و اثبات کار (PoW) دو روش متداول اجماع هستند.
3) شبکه‌های بلاکچین ترکیبی
شبکه‌های بلاکچین ترکیبی، که گاهی اوقات به عنوان بلاکچین‌های مجاز نیز شناخته‌می‌شوند، بلاکچین های خصوصی هستند که امکان دسترسی ویژه را برای افراد مجاز فراهم میکنند.
سازمان‌ها معمولاً از این نوع بلاکچین استفاده میکنند تا بهترین‌ها را به دست آورند، چراکه می‌تواند ساختار بهتری را در هنگام تعیین افرادی که می‌توانند در شبکه و تراکنش‌ها شرکت کنند، ارائه‌دهد.
4) شبکه‌های بلاکچین کنسرسیوم
مشابه با بلاکچین‌های مجاز، بلاکچین‌های کنسرسیوم دارای اجزای عمومی و خصوصی‌هستند، به جز اینکه در این حالت، چندین سازمان، یک شبکه بلاکچین کنسرسیوم را مدیریت میکنند.
اگرچه راه اندازی این نوع بلاکچین‌ها در ابتدا می‌تواند پیچیده تر باشد، اما پس از اجرا می‌توانند امنیت بهتری را ارائه‌دهند.
علاوه بر این، بلاکچین‌های کنسرسیومی برای همکاری با چندین سازمان بسیار بهینه‌هستند.
8- مزایا و معایب فناوری بلاکچین
:همه انواع فناوری‌ها، بلاکچین دارای چندین مزایا و معایب‌است
مزایا
– یکی از مزیت‌های اصلی بلاکچین‌ها سطح امنیتی است‌که می‌توانند فراهم کنند، و این بدان معناست که بلاکچین‌ها می‌توانند از داده‌های حساس در تراکنش‌های آنلاین محافظت کنند.
خراب کردن و آسیب رساندن به یک بلاکچین تقریبا غیرممکن‌است، زیرا اطلاعات توسط هزاران و حتی میلیون‌ها رایانه به اشتراک گذاشته‌می‌شود و به طور مداوم با یکدیگر تطبیق داده میشوند.
بلاکچین هیچ نقطه شکست واحدی ندارد.
– برای هر کسی که به دنبال تراکنش‌های سریع و راحت‌است، فناوری بلاکچین می‌تواند بسیار مناسب باشد.
در واقع، تنها چند دقیقه زمان برای انجام تراکنش نیاز‌است، در حالی که سایر روش های تراکنش ممکن‌استچندین روز طول بکشد.
– همچنین هیچ گونه دخالت شخص ثالث از سوی موسسات مالی یا سازمان‌های دولتی وجود ندارد که بسیاری از کاربران به آن به عنوان یک مزیت نگاه‌می‌کنند.
– انعطاف‌پذیر‌است؛ اگر یک گره دچار مشکل شود، مسئله‌ای بوجود نمی‌آید، زیرا همه گره های دیگر یک کپی از دفتر کل دارند.
– اعتماد‌بین شرکت‌کنندگان در یک شبکه را فراهم‌می‌کند.
معایب
– اگر کاربر کلید خصوصی خود را گم کند، با چالش‌های متعددی روبرو‌‌می‌شود که این یکی از معایب زنجیره‌های بلوکی‌است.
– یکی دیگر از معایب بلاکچین، محدودیت‌های مقیاس‌پذیری‌است، زیرا تعداد تراکنش‌ها در هر گره محدود‌است.
به همین دلیل، ممکن‌است چندین ساعت طول بکشد تا چندین تراکنش به پایان برسد.
همچنین ممکن‌است تغییر یا افزودن اطلاعات پس از ثبت آن دشوار باشد، که یکی دیگر از معایب قابل توجه بلاکچین‌است.
– تغییر داده‌ها در یک بلاکچین معمولاً کار زیادی می طلبد.
– فضای ذخیره سازی می‌تواند در طول زمان بسیار بزرگ شود، که در صورت بزرگ شدن دفتر کل برای دانلود توسط کاربران، خطر از دست رفتن گره‌ها را به همراه دارد.
– بلاکچین مستعد حملات 51 درصدی‌است، که یک حمله خاص‌است که برای غلبه بر سایر شرکت‌کنندگان در شبکه و تغییر بلوک‌ها طراحی شده‌است.
– همچنین سوالاتی در مورد اینکه آیا سازمان‌ها می‌توانند یا مایل به سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مورد نیاز برای ساخت، مشارکت و حفظ شبکه مبتنی بر بلاکچین هستند، نیز وجود دارد.
9- بلاکچین، ارز رمزنگاری‌شده و بیت کوین
اصطلاحات بلاکچین، ارز رمز نگاری‌شده، بیت کوین و به همراه آن ارز دیجیتال اغلب با هم ترکیب میشوند و گاهی اوقات به اشتباه به جای یکدیگر نیز استفاده‌می‌شوند.
اگرچه همه آنها زیر چتر فناوری دفتر کل توزیع‌شده قرار دارند، اما هر کدام یک موجودیت مجزا دارند.بلاکچین، فناوری‌است.در واقع، این فناوری است‌که با ایجاد یک دفتر کل دیجیتال غیرمتمرکز، تبادل بین چندین طرف را به روشی ایمن و تغییرناپذیر امکان‌پذیر‌می‌کند.
ارز دیجیتال، به هر شکل ارزی که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس باشد و بدون واسطه به اشتراک گذاشته شود، اطلاق‌می‌شود.که شامل پول دیجیتال صادر‌شده توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی و همچنین ارزهای دیجیتال‌می‌شود.ارز دیجیتال گاهی اوقات پول دیجیتال، پول الکترونیکی، ارز الکترونیکی یا پول نقد سایبری نیز نامیده‌می‌شود.
ارزرمزنگاری شده، یک دارایی دیجیتالی‌است‌که می‌تواند در شبکه بلاکچین مبادله شود و زیر مجموعه ای از ارز دیجیتالاستکه توسط نهادهای دولتی صادر نمی‌شود.
ارزهای دیجیتال را به عنوان توکن‌هایی در نظر بگیرید که توسط نهادها یا گروه‌های خصوصی صادر میشوند و می‌توانند برای پرداخت هزینه‌های فروخته‌شده توسط کسانی که در شبکه بلاکچین نیز فعالیت میکنند، استفاده شوند.
از ماه مه 2021، وب سایت تحقیقات بازار CoinMarketCap، 4993 ارز دیجیتال مختلف را فهرست کرده است. بیت کوین اولین ارز رمزنگاری شده و هنوز هم معروف‌ترین نمونه‌است.
10- نمونه های بلاکچین و موارد استفاده
مانند تمام فناوری‌های نوظهور، بلاکچین همچنان به بلوغ و مقبولیت خود ادامه می‌دهد.زیرا شرکت‌های بیشتری در صنایع مختلف استفاده از آن را یاد می گیرند.نمونه‌هایی از کاربرد آن در مناطق تجاری شامل موارد زیر‌است:
– در آوریل 2021، Live Nation SAS، عملیات شرکت سرگرمی جهانی به همین نام مستقر در فرانسه، را تا حدی توسط شرکت بلاکچین Aventus Network راه اندازی کرد.
– فروش، شامل توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT)، نیز در سال 2021 آغاز شد و تعداد فزاینده‌ای از مردم در سراسر جهان از این فناوری استقبال کردند.
NFT یک دارایی دیجیتالیاست که تمام یا بخش‌هایی از اشیاء دنیای واقعی مانند هنر یا موسیقی را نشان می‌دهد.
آنها به صورت آنلاین خرید، فروش و معامله میشوند و به روشی محبوب برای خرید و فروش آثار هنری دیجیتال تبدیل شده‌اند.
– در اکتبر 2020، PayPal، پلتفرم پرداخت آنلاین، سرویس جدیدی را راه اندازی کرد که به کاربران امکان خرید، نگهداری و فروش ارزهای دیجیتال را می‌دهد.
– در اوایل سال 2020، شرکت بلاکچین Theta Labs با Google Cloud ، شروع به همکاری کرد.
این مشارکت به کاربران Google Cloud اجازه می‌دهد تا گره ها را در شبکه بلاکچین Theta گسترش و اجرا کنند.
فناوری
– Ticketmaster ، شرکت نرم‌افزار و خدمات فروش بلیط سرگرمی، در سال 2018 اعلام کرد که ارائه‌دهنده فناوری بلاکچین Upgraded را خریداری کرده‌است که بلیط‌های سنتی را به دارایی‌های دیجیتال تعاملی امن تبدیل‌می‌کند.
– در سال 2016، شرکت خرده فروشی آنلاین Overstock.com از بلاکچین برای فروش و توزیع بیش از 126000 سهام شرکت استفاده‌کرد.
این اولین باری بود که یک شرکت سهامی عام از بلاکچین برای حمایت از معاملات سهام استفاده‌کرد.
– R3، کنسرسیوم جهانی از موسسات مالی نیز از پلتفرم Corda مانند بلاکچین برای ثبت، مدیریت و همگام سازی اطلاعات مالی با استفاده از APIهای بلاکچین برای پلتفرم‌های خاص استفاده‌می‌کند.
بانک ها و موسسات مالی در سراسر جهان همچنان در پذیرش بلاکچین، پیشرو هستند.
سایر صنایع، از جمله مراقبت‌های بهداشتی، دولت و فناوری، استفاده از بلاکچین را برای امکان تبادل امن داده‌هایی مانند اطلاعات سلامت شخصی، دارایی‌های دیجیتال مانند سرگرمی‌های دانلود شده و اسناد املاک و مستغلات بیشتر‌می‌کنند.
تولیدی و کسب و کارهای مشابه نیز پتانسیل استفاده از بلاکچین را برای مدیریت قراردادهای هوشمند و ردیابی کالا در حین حرکت در زنجیره تامین، درک کرده‌اند. (شکل