آموزش های پایه ای برق, مقالات
نفوذ پذیری مغناطیسی
اردیبهشت
نفوذ پذیری مغناطیسی
نفوذ پذیری مغناطیسی یک ماده برابر با قابلیت ایجاد شار مغناطیسی در آن ماده‌است.
به معنای دیگر، اندازه گیری مقدار شاری است که بر اساس تعداد دور و جریان در سیم‌پیچ آن ماده ایجاد‌می‌شود.
این کمیت با P نمایش داده‌شده و با هنری یا Weber per ampere turns (Wb/AT) سنجش می‌شود.
به زبان ساده تر، در واقع اگر دو جسم مختلف مانند پلاستیک و آهن را در معرض یک میدان مغناطیسی قرار‌دهیم، شار بسیار بیشتری در آهن به دلیل ضریب نفوذ مغناطیسی بالای آن ایجاد‌می‌شود.
فرمول نفوذ پذیری مغناطیسی عبارت‌است از:
A سطح مقطع هسته
L طول هسته
µ0 نفوذ پذیری مطلق هوا یا خلاء
µr برابر با نفوذ پذیری نسبی محیط‌است
نمودار زیر، منحنی ضریب نفوذ مغناطیسی را نمایش‌می‌دهد.
این پارامتر برای طراحی مدار مغناطیسی استفاده‌می‌شود.
ضریب نفوذ مغناطیسی به شکل زیر محاسبه می‌شود:
B شدت شار و H شدت میدان منحنی غیر مغناطیسی شده‌است.
ضریب دما برگشت پذیر تغییر نسبی در خصوصیات فیزیکی و دمای ماده فرومغناطیسی را نشان می‌دهد.
و نیروی اجباری ذاتی توانایی مقاومت در برابر یک میدان مغناطیسی خارجی را در آن ماده می‌سنجد.
اگر این ماده دارای نیروی اجباری [2]زیاد‌باشد ، به آن ماده مغناطیسی سخت گفته‌می‌شود ، و اگر این نیرو کم باشد ، از آن به عنوان ماده نرم مغناطیسی یاد‌می‌شود.
[1] permeance
[2] coercive force
مقالات مرتبط :
مقاومت مغناطیسی (رلوکتانس مغناطیسی)